Ρετρό
Από που πήρε το όνομά της η περιοχή της Δροσιάς στη Λάρνακα
19/02/2018 0:52
Η ιστορία του τοπώνυμιου «Δροσιά» ξεκινά από τις αρχές του 20ού αιώνα. Η ερημική τότε και μακρινή από τη Σκάλα και Λάρνακα περιοχή, που περιλάμβανε μια τεράστια έκταση από τη λεωφόρο Αρτέμιδος μέχρι τον Άγιο Γεώργιο Μακρύ και την Αλυκή, ήταν ένα ειδυλλιακό μέρος για εκδρομές και εξορμήσεις ιδιαίτερα το Πάσχα και την Καθαρά Δευτέρα. Ήταν ουσιαστικά η εξοχή των Λαρνακέων, ένα μέρος γεμάτο αγρούς με πλούσια βλάστηση και πολυχρωμία λουλουδιών, όπου ο κόσμος πήγαινε και «έπαιρνε τη δροσιά του», εξαιτίας του καλού κλίματος που πάντα υπήρχε σ’ αυτή την πλευρά της πόλης. Η ετυμολογία λοιπόν είναι αυτή: μια εξοχική περιοχή που πρόσφερε ¨δροσιά¨στους κατοίκους.
Η ιστορία του τοπώνυμιου θα συνεχιστεί στις αρχές της δεκαετίας του ’50, όταν ο γνωστός στους Λαρνακείς Τέρατσος, πατέρας του Γιώτη που είχε το «Κέντρο Γιώτης» στη λεωφόρο Γρίβα Διγενή -λίγο πριν τα φώτα της πυροσβεστικής- ενοικίασε από τον Ιωάννη Ποταμίτη, γνωστό κτηματίας της πόλης, δύο γωνιακά οικόπεδα απέναντι από το σημερινό καφενείο του Πούλλου «Δροσιά» (με τη μετατροπή του καφενείου σε σύγχρονη καφετέρια άλλαξε και το όνομα του κέντρου). Ο Ιωάννης Ποταμίτης είχε διαμορφώσει το χώρο σε καλοκαιρινό κέντρο, με πίστες και σκηνή με υποβολείο, έτσι ώστε να μπορεί να φιλοξενεί τα πάντα, από ορχήστες, θεατρικούς θιάσους, σινεμά, μέχρι και παραστάσεις Καραγκιόζη. Γύρω από τα οικόπεδα και μέσα σ’ αυτά είχε φυτέψει διάφορα δέντρα, αροδάφνες, σιταροπούλλες, κλιματαριές, ακόμα και κανναουρκιές που τότε δεν απαγορεύονταν. Ο χώρος είχε διαμορφωθεί σε ένα ελκυστικό μέρος για ψυχαγωγία και ξεκούραση.
Ο Τέρατσος, το όμορφο αυτό μέρος που ενοικίασε, το ονόμασε «κέντρο Δροσιά». Οι παλιοί Σκαλιώτες έρχονταν σ’ αυτό με άμαξες ή με τα λιγοστά τότε αυτοκίνητα, απογεύματα και Σαββατοκυρίακα, για ένα ποτό και ξεκούραση στους ωραίους κήπους της Δροσιάς. Αργότερα ο ίδιος αγόρασε το οικοπέδο απέναντι, όπου έκτισε δικό του κέντρο καθώς και το σινεμά «Αττικό». Το κέντρο αυτό συνεχίζει να λειτουργεί μέχρι σήμερα. Πρόκειται για το καφενείο του Πούλλου που μετατράπηκεμε, όπως προαναφέραμε, σε καφετέρια.
Η οικογένεια Ποταμίτη στο «Κέντρο Δροσιά», την Καθαρά Δευτέρα του 1954. Φωτογραφία: Βιολάντας Ποταμίτου-Τουμαζή
Από τις αρχές λοιπόν του αιώνα, η περιοχή Δροσιά, που καθιερώθηκε ως τόπος εκδρομών και αναψυχής των Λαρνακέων λόγω του δροσερού κλίματος που πρόσφερε, δάνεισε το όνομά της στο κέντρο του Τέρατσου στα οικόπεδα του Ποταμίτη και αργότερα στο καφενείο του Πούλλου. Έτσι, μέχρι σήμερα, το τοπωνύμιο αυτό χαρακτηρίζει μια μεγάλη περιοχή της πόλης, που τη ξέρουμε πια ως η Περιοχή της Δροσιάς.
