Γενικά
Πέθανε ο γνωστός Κύπριος ζωγράφος Δημήτρης Μίχλης
«Έφυγε» από τη ζωή το βράδυ της Kυριακής, ο γνωστός Κύπριος ζωγράφος, Δημήτρης Μίχλης. Όπως μας πληροφορεί ο αδερφός του, ο οποίος γνωστοποίησε την είδηση μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, η κηδεία του γνωστού καλλιτέχνη θα γίνει το ερχόμενο Σάββατο στο Δασάκι Άχνας τις πρωινές ώρες.
Διαβάστε τι έγραψε σχετικά:
«Αγαπημένοι μου φίλοι και φίλοι του αγαπημένου μου αδερφού και Μεγάλου καλλιτέχνη Δημήτρη Μίχλη. Ψες βράδυ έφυγε ο αγαπημένος μου αδερφός για το τελευταίο ταξίδι. Αυτά τα πινέλα που θα δείτε στη φωτογραφία που έχω παρακάτω δεν θα ξανά χρησιμοποιηθούν ποτέ. Ο πόνος της ψυχής μου είναι πολύ μεγάλος.
Μοιραστήκαμε μία ζωή τις ανησυχίες της ζωής και τα όνειρα. Περπατήσαμε χέρι χέρι από τα πρώτα του βήματα και όταν ακόμα είμαστε μακριά ο ένας από τον άλλο ήταν πάντοτε σαν να είμαστε μαζί αναγνωρίζω και καταλαβαίνω την κάθε πινελιά που έχει βάλει στον καμβά του. Ακόμα και αυτή τη στιγμή που σας μιλάω είναι εδώ δίπλα μου δεν νομίζω ότι μπορώ να τον αποχωριστώ ποτέ μου θα με συνοδεύει πάντοτε
Εύχομαι κάποια άλλη στιγμή να γίνεται να ξανασυναντηθούμε θα ήταν καλά, κάτω από τις ίδιες συνθήκες, Ίσως αν γινόταν ένα διαφορετικό τέλος.
Η κηδεία του θα γίνει το ερχόμενο Σάββατο στο Δασάκι Άχνας τις πρωινές ώρες. Θα ανακοινώσω την ακριβή ώρα αργότερα.
Παρακαλώ δημοσιεύστε την είδηση για να το μάθουν οι φίλοι του ευχαριστώ πάρα πολύ».
Βιογραφικό
Ο Δημήτρης Μίχλης γεννήθηκε στην Άχνα της επαρχίας Αμμοχώστου το 1954. Σπούδασε ζωγραφική στο St. Martin’s School of Art του Λονδίνου (Β.Α. και Μ.Α.) με καθηγητές γνωστούς ζωγράφους, όπως ο Πολωνός Joseph Herman. Κατά τα διαστήματα που έμεινε στην Κύπρο δούλευε στο “Εργαστήρι Τέχνης” στη Λεμεσό μαζί με τον αδελφό του Πάμπο Μίχλη και άλλους καλλιτέχνες. Το 1986, μαζί με τον Garth Frost, δημιούργησε το θέατρο σκιών “Το πηδηχτό λεμόνι”. Παρουσίασε το έργο του σε παρα πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στη Κύπρο και το εξωτερικό.
Για την τέχνη του Μίχλη γράφηκαν ανάμεσα σ’ άλλα:
«Από τα έργα του αναβλύζει η μυρωδιά του βρεγμένου χώματος και η δροσιά του νερού. Απλώνονται τα χρώματα και οι μυρωδιές της άνοιξης. Χρησιμοποιώντας την μπογιά του αφειδώλευτα στον καμβά, δημιουργεί ανάγλυφες επιφάνειες, ζωγραφικά τοπία που αναπνέουν . Μέσα από τις στρώσεις της μπογιάς η μια κάτω από την άλλη αναπνέει ο χρόνος – ο παρελθών, ο παρών και ο μέλλων – ενώ μέσα από το ζωντανό χρώμα των τοίων αναδύεται το μυστήριο της ζωής, ο δυϊσμός που καθορίζει τη λειτουργία όλων. Τα τοπία του σε αυτή την έκθεση, αν και είναι εμπνευσμένα από την άνοιξη, είναι ταυτόχρονα λυρικά αλλά και σκληρά και άγρια, όπως το τοπίο που ζει καθημερινά στην Τόχνη.
Απόλυτα βιωματική η διαδικασία της εικαστικής έκφρασης αποτυπώνει στον καμβά τον εαυτό του, που πλάθεται και ολοκληρώνεται σε απόλυτη αρμονία με τη φύση. «Ζωγραφίζοντας, προσπαθώ να αισθανθώ αυτό που θα βάλω στον καμβά. Όταν αυτό που βλέπω και αυτό που νιώθω αποτυπωθούν λογικά και εικαστικά στην επιφάνεια, τότε έχω μπροστά μου μια δουλειά που μου αρέσει να τη βλέπω», θα πει ο ίδιος.
Τα θέματα που τον ενέπνεαν είναι ό,τι έχει να κάνει με τον κόσμο που ζούμε καθημερινά. Στη διαδικασία της δημιουργίας του έργου, ο ίδιος πάει παραπέρα έχοντας την ικανότητα να βλέπει την αλήθεια πίσω από την επιφάνεια.
![]()

19/02/2019