Κραυγή για βοήθεια από 38χρονη μητέρα στη Λάρνακα-«Ήμουν στους δρόμους, κοιμόμουν στο νεκροταφείο. Πρέπει να βρω ένα σπίτι να ζήσω»

Είναι ιστορίες που όταν τις ακούς, νιώθεις ένα σφίξιμο στην καρδιά. Νιώθεις ότι αυτά που ακούς δεν είναι πραγματικότητα, αλλά σενάριο ταινίας, αφού πιστεύεις ότι τέτοια πράγματα δεν συμβαίνουν στην πραγματικότητα. Κι όμως, είναι η καθημερινότητα ενός συνανθρώπου μας, ενός ανθρώπου της διπλανής πόρτας, που κουβαλάει το δικό του σταυρό και ζει ένα Γολγοθά, περιμένοντας τη λύτρωση.

Διαβάστε τη συνέχεια στο REPORTER.COM