1 εκατ. καπάκια για ένα τροχοκάθισμα

«Στην αρχή ήμουν μόνος. Ήταν δύσκολο για τον κόσμο να πιστέψει ότι μαζεύοντας καπάκια θα μπορείς να βοηθήσεις κάποιον άνθρωπο, αγοράζοντάς του ιατρικό εξοπλισμό. Με έβλεπαν να σκύβω για να πιάσω ένα πώμα και με περνούσαν για τρελό. Ο κόσμος γελούσε. Συχνά ήμουν δακτυλοδειχτούμενος. Άλλοι νόμιζαν ότι βγάζουμε κέρδος από όλη αυτή την προσπάθεια. Ήταν καχύποπτοι. Με τον καιρό έβλεπαν τη δράση μας και αρκετοί μας στήριξαν. Λάβαμε, μάλιστα και τιμητικές πλακέτες από ποδοσφαιρικές ομάδες». Η «Ανάσα Ζωής», όπως εξήγησε, δημιουργήθηκε πριν από οκτώ χρόνια, με αφορμή μια ανάρτηση στο διαδίκτυο. Σήμερα έχει 25 μόνιμα μέλη και συνολικά 75.000 ανθρώπους σε όλη την Κύπρο, που συλλέγουν καπάκια.

Αυτή τη στιγμή, συνέχισε ο κ. Παττίχης, αναμένουν τη βοήθειά τους 20 άνθρωποι, ανήλικοι και ενήλικες. «Έχουμε λίστα. Μελετάμε τα περιστατικά και μιλάμε μαζί τους. Πλέον βλέπουμε και το ιατρικό τους ιστορικό, καθώς στο παρελθόν κάποιος εκμεταλλεύτηκε την προσφορά μας για να βγάλει χρήματα και μετά τη δωρεά μας πούλησε το καρότσι του». Δεν πτοήθηκαν, ωστόσο, αφού όπως σχολίασε η ικανοποίησή τους βρίσκεται στη χαρά των ανθρώπων που βοηθούν.

Σε ένα χαμόγελο. «Όταν γνωρίζεις πως όλη αυτή η προσπάθεια που κάνεις για να αγοράσεις το αμαξίδιο, γίνεται για ένα παιδάκι οκτώ ετών από μονογονεϊκή οικογένεια, η στιγμή που θα του το προσφέρεις, γίνεται η πιο ευτυχισμένη της ζωής σου. Γενικότερα με τα παιδιά είναι πολύ συγκινητικό, είναι δύσκολο να περιγράψεις τις αντιδράσεις τους. Είναι ανεκτίμητης αξίας. Πριν από καιρό, λάβαμε και ένα ευχαριστήριο γράμμα μητέρας, καθώς όπως μας έγραφε, είχαμε προσφέρει καινούρια πόδια στο παιδί της».

Όπως σχολίασε ο κ. Παττίχης, πέρα από τον ανθρωπιστικό της χαρακτήρα, η δράση της οργάνωσής τους έχει και περιβαλλοντική πλευρά. «Τα καπάκια και τα πώματα είναι κατασκευασμένα από πετρέλαιο και μολύνουν το περιβάλλον. Επιπρόσθετα αν δεν συγκεντρωθούν για να δοθούν για ανακύκλωση, αλλά αντιθέτως αφεθούν για να αποσυντεθούν, θα χρειαστούν παρά πολύ χρόνο. Αν θάψουμε ένα καπάκι στη γη, θα χρειαστεί περίπου 40 χρόνια για να λιώσει».

Τα μέλη της «Ανάσας Ζωής» συλλέγουν πλαστικά πώματα και καπάκια από μπουκάλια και συσκευασίες νερού, γάλακτος, χυμών, απορρυπαντικών, βουτύρου, παγωτών, γιαουρτιού, μουστάρδας, κέτσαπ. «Οποιοδήποτε πλαστικό πώμα κυκλοφορεί στην αγορά. Ακόμη και της οδοντόκρεμας, της βαφής των μαλλιών, της μπογιάς για τους τοίχους, είναι πλαστικό καπάκι», είπε ο κ. Παττίχης και εξήγησε πως η συγκέντρωση των πωμάτων και καπακιών, γίνεται στη Λάρνακα. Από εκεί τα μεταφέρουμε σε εργοστάσιο ανακύκλωσης στη Λεμεσό, όπου τα πωλούν για να λάβουν €100 για κάθε 1.000 κιλά (έναν τόνο).

«Με αυτά αγοράζουμε ιατρικά βοηθήματα, αναπηρικά αμαξίδια, πατερίτσες, καρεκλάκια μπάνιου, περιπατητές (πι) για ηλικιωμένους». Μάλιστα, βρίσκεται εν εξελίξει έως τη Μεγάλη Τρίτη, (όπως κάθε περίοδο Χριστούγεννων και Πάσχα) μια εκστρατεία συλλογής ρουχισμού και τροφίμων μακράς διαρκείας -πέρα από τα πώματα- ώστε να δοθούν σε άτομα που χρειάζονται βοήθεια.

«Την υπόλοιπη χρονιά συγκεντρώνουμε μόνο τα καπάκια, εκτός και αν προκύψει έκτακτη ανάγκη». Μέχρι σήμερα, η «Ανάσα Ζωής», έχει προσφέρει 500 βοηθήματα και τροχοκαθίσματα. «Είναι μεγάλος αριθμός αν αναλογιστείς ότι κάθε αμαξίδιο κοστίζει €100 και χρειάζεται δηλαδή ένας τόνος καπάκια, που είναι γύρω στο 1 εκατ. τεμάχια. Για έναν περιπατητή που κοστίζει €60, χρειάζεται να μαζέψουμε 600.000 καπάκια. Για ένα ζευγάρι πατερίτσες πρέπει να πληρώσεις €40, που σημαίνει 400.000 καπάκια. Απαιτούνται μεγάλες ποσότητες».

Για να πετύχει τον σκοπό της, η «Ανάσα Ζωής» συνεργάζεται με σχολεία από όλη την Κύπρο, «όπου οι μαθητές φέρνουν και από το σπίτι τους πώματα. Άλλωστε πραγματοποιούμε και επισκέψεις, τόσο σε δημοτικά, γυμνάσια και λύκεια, όσο και σε κολέγια και πανεπιστήμια. Μιλάμε στα παιδιά και τους μοιράζουμε φυλλάδια, με σκοπό να ευαισθητοποιήσουμε εκείνα και τις οικογένειές τους. Επίσης, συνεργαζόμαστε και με γήπεδα, γυμναστήρια, εστιατόρια και cafe. Σημεία, στα οποία βρίσκεις μεγάλες ποσότητες πωμάτων από την κατανάλωση των επισκεπτών τους. Άλλοτε μας καλούν και πηγαίνουμε εμείς να τα μαζέψουμε».