Μια εικόνα χίλιες λέξεις έξω από το Λύκειο Βεργίνας…Τι είπατε; Πολιτισμός;

Τελικά τι είναι Πάσχα για μερικούς; Σίγουρα όχι αυτό που θα πρέπει να είναι. Στην Κύπρο του 2018 Πάσχα μπορεί να σημαίνει περισσότερο το αρνάκι, ο καλλωπισμός στην εκκλησία, οι selfies μπροστά από τα οικογενειακά τραπέζια και τα σουβλισμένα αρνιά και φυσικά οι λαμπρατζιές και οι κροτίδες.

Μια εικόνα που αποτυπώνει τον “πολιτισμό” μερικών συμπολιτών μας είναι αυτή που συνάντησε ο συμπολίτης μας Αντώνης Αλεξόπουλος έξω από το Λύκειο Βεργίνας. Μια εικόνα που πραγματικά σε κάνει να αναρωτιέσαι που πάει αυτή η κοινωνία. Το έθιμο της λαμπρατζιάς δεν είναι κακό να γίνεται και για πολλούς μάλιστα αποτελεί μέρος του όλου πνεύματος του Πάσχα, άλλωστε μεγαλώσαμε με αυτά. Μπορεί όμως να γίνεται με σεβασμό πρώτα απ’ όλα προς το έθιμο και δεύτερο προς τον υπόλοιπο κόσμο.

Το να αφήνεις πίσω σου μια εικόνα σαν αυτή που αντίκρισε σήμερα ο συμπολίτης μας σίγουρα είναι κάτι που λυπεί για το κατάντημα μερικών.

Πολύ στοχευμένη και λεζάντα που συνοδεύυει την ανάρτηση του

και η κατάσταση όπως την έχουν αφήσει πίσω τους οι νεαροί και λίγο πιο μεγάλοι ιθαγενείς μετά που ανάστησαν το χριστουλη. Ό ζήλος του στησίματος εν ήταν ο ίδιος μετά.

τούτοι εν οι ζοπποβορτοι που αφήνουν τα σκουπιδκια τους σε παραλίες βουνά κτλ.

Βλέπετε ο πολιτισμός εν έρχεται με τα σπίτια των χιλιάδων ευρώ και τα SUV που εν γεμάτη η γειτονιά. Κάποιος ενήλικας θα έπρεπε να τους πει πως εν βασικό επίπεδο υπευθυνότητας να καμουν τη φάση τους αφού εν έθιμο άλλα να αφήσουν το χώρο όπως τον ηβραν.